طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO) آلودگی صوتی عوارض متعددی برای سلامت انسان‌ها دارد که مشکلات شنوایی، اختلالات خواب و نارسایی شناختی در کودکان از جمله‌ آن‌ها هستند.

خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مشکلات سلامت روان ناشی از استرس از دیگر پیامدهای آلودگی صوتی است.

از دست دادن قدرت شنوایی: از دست دادن قدرت شنوایی هنگام پخش موسیقی در یک کنسرت غیرممکن نیست. در صورتی که فرد به دلیل فاصله بسیار نزدیک با بلندگوها به طور ناگهانی در معرض صدای بالای 120 دسی‌بل قرار گیرد امکان از دست دادن قدرت شنوایی وجود دارد. گوش انسان قابلیت تشخیص صدا از صفر تا 130 دسی‌بل را دارد هرچند هر صدایی بالاتر از حجم 90 دسی‌بل برای سلامت گوش‌ها ضرر دارد.

 

وزوز گوش‌ها: احساس شنیدن صدای زنگ یا صداهای دیگر در گوش هنگامی که محرک صوتی خارجی وجود ندارد.

اختلالات روانی: طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت صدای بالا می‌تواند موجب استرس و اضطراب شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که در نزدیکی فرودگاه‌ها زندگی می‌کنند ظرفیت و توانایی تمرکز ضعیف‌تری دارند و مهارت در خواندن را دیرتر شروع می‌کنند.

اختلال در خواب: گوش‌های انسان هرگز استراحت نمی‌کنند. گوش‌ها حتی هنگام خواب به اندازه کافی به صداها حساسیت دارند. محققان معتقدند صداهایی که مغز در هنگام خواب دریافت می‌کند از صداهایی که در زمان بیداری می‌شنود خطرناک‌تر است. اختلال در خواب و نداشتن استراحت کافی در نهایت به احساس خستگی و اختلال در قدرت حافظه منجر می‌شود.

بیماری‌های قلبی: شنیدن صداهای مداوم بروز واکنش‌های استرسی را در بدن به همراه دارد که در نتیجه آن، ضربان قلب و فشار خون افزایش یافته و این شرایط به نوبه خود منجر به افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی می‌شود.

رفتارهای تهاجمی: قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی می‌تواند به بروز رفتارهای تهاجمی در فرد منجر شود و حتی ممکن است به شکل مجادلات کلامی یا فیزیکی خود را نشان دهد.